Wim is verdrietig, tenminste die indruk krijg ik. Hij zit weer de hele dag op de bank, doet niks, zegt niks. Zit enkel voor zich uit te staren en als ik vraag of er iets is, of dat ik iets voor hem kan doen schud hij enkel en alleen maar zijn hoofd. Dat doet hij nu al twee dagen, ik word er helemaal kriegel van. Eerlijk gezegd maak ik me zorgen en ben ook bang dat hij iets in de gaten heeft wat Ruud betreft. Ben gisteren wel nog even bij hem geweest, niet lang, maar we hebben wel leuk zitten kletsen, verder niks. Hij was ook heel lief, zo heel anders als Wim. Ik weet dat hij financieel moeilijk zit, daarom heb ik voorgesteld iets leuks te gaan doen. Iets dat geen geld kost! Toen ik dat voorstelde lachte hij en zei: “Nou, dat is niet zo moeilijk, ik weet wel wat!” Ja, echt mannen om zoiets te zeggen.
ZIELIG!!
Misschien overdrijf ik, maar ik vind mezelf écht zielig. Goed, Cees en Marian zorgen heel goed voor me, daar kan ik niks over zeggen. Als ik op de bank wil liggen hoef ik maar heel even te miauwen en een van hen komt naar me toe om me te helpen. Ook eten krijg ik genoeg. Ik krijg heel vaak lekkere hapjes, worst of iets anders. Cees geeft me die altijd. “Loetepetoetje wil jij een stukje worst?” Nou, voordat ik het weet ligt het al op mijn bordje, héérlijk.
Dinsdag 7 Juni.
Gisteravond zat ik lekker onderuit gezakt op de bank tv te kijken toen Wim vroeg of ik er nog over nagedacht had om samen weer eens iets leuks te gaan doen. “Het is prachtig weer en het zonnetje schijnt. Misschien kunnen we morgen een wandeling gaan maken. Naar het strand gaan en een terrasje pikken. Wat vind je daarvan?”
LEREN.
Een mens is nooit te oud om te leren. Die uitdrukking hoor je vaker. En, eerlijk gezegd klopt dat ook. Kleine kinderen leren veel spelenderwijs. Lopen, rennen, fietsen en nog veel meer.
Donderdag 3 Juni.
Ik heb al een paar dagen niks meer geschreven en dat komt omdat ik me niet goed voelde. Nu gaat het weer een beetje. Gelukkig!
VERWACHTEN.
Soms verwacht ik een klein wonder, zoals vanochtend. Het was nog vroeg en ik wist dat ik een nieuwe column wilde gaan schrijven, maar waarover? Ik had geen idee en dat is ook logisch want veel onderwerpen heb ik al gehad, maar deze nog niet.
Woensdag 25 Mei,
Soms word ik gek van mezelf, die onrust over hoe het nu verder moet met Ruud. Ik ben nog steeds knettergek op hem en ook bang dat Wim er achter zal komen. Maar het is wel zo dat ik, als ik moet kiezen, ik voor Ruud zal gaan. Hoe zielig ik het dan ook voor Wim zal vinden.
ZELF DOEN.
Als je iets gedaan wilt hebben en je niemand hebt om je te helpen moet je het zelf doen.
Zondag 23 Mei.
Gister was het erg druk, om de paar minuten kwam wel iemand naar binnen. Ik had het er behoorlijk druk mee. Ik vermoed dat mijn baas een speciale avond had georganiseerd. Eens in de zoveel tijd doet hij dat, een thema avond. De ene keer dit, de andere keer dat. Wat op het menu stond weet ik niet, wel dat de zaak goed vol zat. Ben benieuwd of het vanavond weer zo druk wordt, maar goed, dat zie ik straks wel.
NADENKEN.
Al vanaf dat je wakker wordt doe je dat: nadenken. Wat je moet doen, wat niet en nog veel meer dingen die je zo spontaan te binnen schieten. Bij sommige mensen is dat een hele boel, bij anderen weer niet.