Er zijn twee soorten behoefte, je kunt ergens behoefte aan hebben, of je behoefte moeten doen. De eerste is duidelijk en saai, daar wil ik het dus niet over hebben.
De tweede is een stuk interessanter, behoefte doen zegt geen mens, tenminste niet dat ik weet. Hooguit iemand die van stand is, de kakkers. Normale mensen zeggen, poepen, schijten, kakken, een drol draaien, noem maar op. Anders wordt het als je aan de diarree bent, dan zeg je weer iets anders: ‘Ik ben aan de schijt, aan de dunne, ik heb racekak, ben aan de spetterpoep of aan de sproeipoep. Iedereen heeft er weleens last van; ik ook.