Categorie: margriet

Afgelopen week ben ik in mijn eentje gaan shoppen. Had er echt zin in, per slot verdien ik nu en daarom wilde ik mezelf trakteren én ik ben geslaagd. Heb twee leuke jurken gekocht en een paar nieuwe laarzen. Die jurkjes zijn leuk, ik had er ook goed over nagedacht voordat ik ging omdat ik meer een broekenmens ben, maar tegenwoordig dragen heel veel vrouwen een jurk, dus dacht ik, ik ga dat ook maar eens doen.

Dus ik met mijn nieuwe kleren helemaal blij naar huis. Wim zat op de bank, ( waar anders!) ik vertelde heel blij dat ik goed geslaagd was en pakte meteen de jurkjes uit om ze aan hem te laten zien.

Nou, dat sloeg niet in: ‘Waarom heb je een jurk gekocht en geen broek?’

“Maandag 2 Maart” verder lezen

Zonet belde Jeroen, hij wilde weten hoe het met me ging. Ik zei goed, verder niet veel. ‘Mooi,’zei hij toen, ‘ik wil jou iets vragen en vertellen.’

Ik dacht meteen aan dat meisje dat bij hem werkt, maar dat zei ik natuurlijk niet.

‘Ik heb eens nagedacht,’ begon hij,  ‘wat zou je ervan vinden als ik van de week een keer bij jou kom koken?’ Ik was stomverbaasd, zeker omdat ik weet dat hij daar een hekel aan heeft. ‘Waarom wil je dat, dat vindt je toch niet leuk?’

“Maandag 23 Februari.” verder lezen

Afgelopen vrijdag was er een besloten avond, niet dat mij dat iets uitmaakt, maar mijn baas vertelde me dat toen ik binnenkwam. Hij zei dat het misschien iets drukker zou worden omdat er een groep kwam, wat hij verder nog meer zei weet ik niet meer, dat maakt ook niet uit. Maar goed, in het begin van de avond was het net als altijd niet erg druk. Dus ik ben eerst nadat ik alles gedaan had wat ik moest doen gaan zitten breien. Zo rond een uur of negen kwam de eerste naar binnen, een vrouw, ze knikte vriendelijk en liep naar de wc. Even later kwam er weer een vrouw naar binnen, ze keek om zich heen en bleef staan. Ik vroeg of ik iets voor haar kon doen, maar dat hoefde niet. Ze zei dat ze op iemand wachtte. Toen die andere vrouw van de wc afkwam vloog ze op haar af en trok haar aan haar haren de andere kant op. Ik schrok vreselijk en wist niet wat ik doen moest, ingrijpen of niet. Die vrouw begon te schreeuwen en te schelden. ‘Jij vuile kankerhoer, ik heb het wel door, je blijft in het vervolg met je gore poten van mijn man af.’

“Maandag 16 Februari” verder lezen

Toen ik thuis kwam heb ik heel lang nagedacht over die vrouw. Eigenlijk is het best zielig, ook voor die man. Wim zag aan mijn gezicht dat er iets was, hij vroeg ook of er iets gebeurd was, maar ik heb hem niks verteld. Want als ik het toch doe, krijg ik toch commentaar. Zo in de trant van “Ik snap niet dat je daar nog blijft, of zoiets.” Jeroen wilde ik het wel vertellen, maar hij was een beertje verdrietig. Dat meisje dat hij leuk vindt heeft al een vriend. Dat vertelde hij me maandag toen we gezellig koffie zaten te drinken. Hij had haar tijdens het werken een beetje uitgehoord en zo was hij dat te weten gekomen. Hij vindt het niet leuk en was ook niet aanspreekbaar. Daarom heb ik niks verteld, ook niet wat me afgelopen zondag is gebeurd. Dat vertel ik al helemaal niet. Ik schaam me nu nog.

“Woensdag 11 februari” verder lezen

Jeroen heeft me een geheim verteld. Niemand mag het weten, en zeker Wim niet. Bij hem in de winkel is een nieuw meisje komen werken en hij vindt haar leuk. Hoe ze heet weet ik niet, maar wel dat ze studeert en bij de Jumbo werkt om wat bij te verdienen. Hij is haar baas, niet echt, maar hij moet haar inwerken en alles leren. Daarom vindt hij het ook zo moeilijk om haar mee uit te vragen. Ik heb hem gezegd dat hij daar nog even mee moet wachten en kijken of zij hem ook leuk vindt en uitvissen of ze niet al een vriend heeft. Hij zei dat hij dat zou doen. “Maar ik wacht niet te lang, ik vind haar vreselijk leuk.”

Ik ben benieuwd hoe het afloopt.

“Zaterdag 7 Februari.” verder lezen

Nou, afgelopen zaterdag heb ik écht iets heel geks meegemaakt. Het was nog vrij vroeg, ik denk even na achten toen ineens een man naar binnen kwam lopen. Hij viel me op omdat hij raar liep. In eerste instantie dacht ik dat hem iets mankeerde, maar toen ik beter keek zag ik dat hij zijn billen had samen geknepen en waarschijnlijk hoge nood had. Goed, hij liep de wc binnen en even later hoorde ik hem in zichzelf vloeken. “Godver, de godver…”  Ik moest inwendig lachen en dacht hier is vast iets misgegaan. Nou ik wachte vol spanning op wat komen ging. Maar hij bleef daar zitten, hij kwam niet naar buiten.

“Maandag 2 Februari.” verder lezen

Het gesprek met Jeroen had me echt aan het denken gezet. Ik vond het best een goed idee. Had er ook over nagedacht hoe ik het ’t beste kon doen.  De vragen die ik wilde stellen had ik goed in mijn hoofd geprent. Ik had er echt zin in.

De eerste die afgelopen zaterdag naar binnen kwam was een man, ik schatte hem ergens rond de zestig. Hij knikte vriendelijk en ging naar het toilet, ik wachtte geduldig en toen hij zijn handen ging wassen vroeg ik: ‘En hebt u het naar uw zin?’

“Maandag 26 Januari.” verder lezen

Ik begin langzaam te wennen, afgelopen weekend was het tamelijk rustig, op een klein incident na.
Het was zondag zo rond een uur of tien toen er iemand naar binnen kwam. Ik keek en zag meteen dat het een raar persoon was. In eerste instantie vroeg ik me dus ook af of het een man of een vrouw was. Dat was moeilijk te zien omdat hij/zij veel weg had van beide. Daarom noem ik hem/haar een het. Het had veel te grote voeten voor een vrouw en was ook erg grof gebouwd en lang.

“Dinsdag 20 Januari.” verder lezen

Het eerste dat ik gedaan had toen ik zondag begon was alle spullen die ik nodig had klaar te zetten, emmertje sop, bleekwater, glasreiniger en schuurmiddel.  Het was nog niet druk in de zaak dus ik had alle tijd. Het was alleen jammer dat ik mijn breiwerkje thuis had laten liggen, de Privé had ik wel bij me, maar die had ik al uit. Eventjes kwam ik in de verleiding om naar het restaurant te lopen om te kijken of daar iets lag. De menukaart was het enige dat ik zag liggen, maar die durfde ik niet te pakken. Dus ben ik gaan zitten niksen tot er iemand kwam en dat duurde best lang. De eerste die kwam was een vrouw met een klein meisje, ik schatte haar een jaar of vijf. Ze zag schattig uit, mooie ogen en een leuk gezichtje, maar ook verwend. Dat had ik zo in de gaten, ze begon al met zeuren voordat ze op de wc zat.  ‘Gaan we dadelijk naar huis?’

“Woensdag 14 Januari” verder lezen

Toen ik thuis kwam zat Wim tv te kijken. Hij bekeek me van boven tot onder snoof diep en zei: ‘Je stinkt naar chloor en pis.’ Nou ja, ik heb niks gezegd, ik had écht geen zin in ruzie dus ben ik naar de keuken gelopen en gekeken of hij zijn troep had opgeruimd. De afwas stond op het aanrecht, dat doet hij dus altijd, die man zal nooit op het idee komen om het in de afwasmachine te zetten. Nou, nadat ik even was afgekoeld ben ik weer terug naar de kamer gelopen. Hij zag dat ik me had geërgerd. Daarom deed  hij ineens poeslief. ‘Sorry van die opmerking, maar hoe was het viel het mee, of tegen?’

“Vrijdag 9 Januari” verder lezen