Dinsdag 20 Januari.

Ik begin langzaam te wennen, afgelopen weekend was het tamelijk rustig, op een klein incident na.
Het was zondag zo rond een uur of tien toen er iemand naar binnen kwam. Ik keek en zag meteen dat het een raar persoon was. In eerste instantie vroeg ik me dus ook af of het een man of een vrouw was. Dat was moeilijk te zien omdat hij/zij veel weg had van beide. Daarom noem ik hem/haar een het. Het had veel te grote voeten voor een vrouw en was ook erg grof gebouwd en lang.

Ook opgemaakt. De kleding was overduidelijk, een foute lange rok, hoge hakken en een truttenjas. Ik ging er goed voor zitten omdat ik het reuze interessant vond. Ik wilde ook weten welke wc het ging gebruiken. Het keek naar mij, lachte vriendelijk en liep toen het damestoilet op. Toen het klaar was liep het naar de wastafel, waste “zijn/ haar” handen en liep weg, maar halverwege draaide het zich om keek me aan en zei. ‘Wat ik vragen wil, had u verwacht dat ik het herentoilet zou gebruiken?’ Ik schudde mijn hoofd: ‘Nee, dat had ik niet verwacht, zo te zien bent u een dame.’ Toen liep het terug en kwam naar me toe. Ik dacht nog: nu gaat het gebeuren! Het ging naast me staan en zei: ‘Ik ben blij dat u kunt zien dat ik een vrouw ben en geen man. Ik ben geboren als man, maar ik voel me een vrouw, daarom heb ik besloten als vrouw door het leven te gaan. Ik moet nog een paar operaties en dan ben ik klaar. Ik ben ook erg gelukkig en geniet elke dag opnieuw van mijn transformatie.’
Ik kreeg bijna de neiging om te zeggen dat ik niet blind ben en hem/haar héél erg fout vond uitzien, maar dat heb ik maar niet gedaan. Ik lachte vriendelijk en zei dat ik blij voor ‘haar was.’ Het pakte mijn hand vast en gaf er een kus op! Gadverdamme, dat vond ik dus écht smerig.
Ik zat bijna te kokhalzen, maar hield me in en wachtte tot het eindelijk vertrokken was.
Toen ik thuiskwam heb ik Wim niks verteld. Bewust niet, ik heb gewacht tot Jeroen op bezoek kwam en dat was gister. Hij werkt bij de Jumbo en soms neemt hij groenten voor me mee. Groenten die over zijn, ik ben daar altijd blij mee. Jeroen is echt een schat van een knul.
Goed, ik heb gewacht tot we gegeten hadden en Wim naar de kamer was gegaan. Op de een of andere manier praten we dan makkelijker. Ik vertelde hem het hele verhaal en ook van die handkus. Jeroen vond het geweldig, hij lag helemaal dubbel. Maar hij zei wel dat hij vond dat ik goed gereageerd had. ‘Dat heb je écht goed gedaan, die man/ vrouw komt gegarandeerd nog eens terug, zal je zien.’ Hij zei ook dat ik moet proberen meer contact te maken met de mensen. ‘Je moet er open voor staan, goed op ze letten, soms hebben mensen behoefte aan een gesprek met een vreemde omdat ze dan makkelijker kunnen praten.
Ga, als er iemand binnenkomt niet lezen, maar maak een praatje. Je zult zien dat het werkt.’
Ik was blij met zijn goede raad en dat heb ik ook gezegd. Die jongen is zo lief en slim, hij zou zo spichiater kunnen worden. Maar ik denk niet dat hij dat wil, hij is blij dat hij nu werk heeft bij de Jumbo. Voor die tijd werkte hij bij een fietsenmaker, maar hij kon niet met zijn baas opschieten, nu wel. Hij heeft het naar zijn zin en daar gaat het om.

Please follow and like us:

Eén antwoord op “Dinsdag 20 Januari.”

  1. Wat maakt ze allemaal toch mee……ja ik geloof het graag de ene nog viezer dan de andere hahaha
    ik kan niet wachten op de volgende
    versie van haar dagboek

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *