VRAGEN?

Er is een oud gezegde over dit onderwerp:

KINDEREN DIE VRAGEN WORDEN OVER GESLAGEN.

KINDEREN DIE ZWIJGEN KUNNEN ALLES KRIJGEN.

Het is inderdaad een oud gezegde en eerlijk gezegd uit de tijd. Tenminste dat is mijn mening. Als een kind iets weten of hebben wilt zal hij/zij het toch moeten vragen. Maar dan wel op een nette manier.

Een snoepje of een koekje bijvoorbeeld, “Mag ik alsjeblieft…?”

Als ze ouder worden vragen ze dat niet meer, maar pakken ze ze gewoon en als de trommel leeg is vertellen ze je dat wel.

Maar, dat zijn kleine onschuldige dingen. Als een kind vroeger vroeg waar de baby’tjes vandaan kwamen werd gezegd dat de ooievaar ze bracht. Als je dat op de dag zou zeggen zouden ze je niet geloven, en terecht. Zo gaat het met meer dingen. Als je iets weten wilt moet je vragen stellen.  Het begint al op school, vragen stellen als je iets niet begrijpt is normaal. Ook vragen die de leraren stom vinden. Stomme vragen bestaan niet, zegt men!

Hoewel, als je samen woont en je wilt iets van je partner moet je dat lief en netjes vragen, dat werkt het beste.

Voorbeelden te over! Commanderen werkt niet. Hoewel, er zijn uitzonderingen!

Als je nodig een beurt wilt hebben kan dat. Dan deel je mede dat er geneukt moet worden. Werkt denk ik prima, hoewel ik het nog nooit gedaan heb!

In de dierenwereld gaat dat anders. Als een hond of een kat iets wilt vraagt hij/ zij dat niet met woorden, maar laat duidelijk merken wat die wilt. Als ze eten willen gaan ze voor hun voerbak staan, als ze naar buiten willen voor de deur. En, als ze een knuffel willen kruipen ze dicht tegen je aan. Leuk toch? Ik vind dat prachtig, dieren zijn goudeerlijk, die liegen nooit.

Kijk maar om je heen. Als je goed oplet hoef je geen vragen te stellen als je bij iemand op bezoek bent die een huisdier heeft. Non-verbale communicatie heet dat! Onze poes Loetje is daar een duidelijk voorbeeld van! Zodra wij op de bank gaan zitten komt ze voor ons staan en laat duidelijk merken dat ze opgetild wilt worden omdat ze naast ons wilt liggen. Wij doen dat, niet omdat ze verwend is, maar omdar ze niet goed kan springen. Hoewel, ze wordt wel verwend, maar op een andere manier.

Pas geleden hadden we feest, geen groot feest, maar toch gezellig. Mijn lieve schat was jarig en dat moest natuurlijk gevierd worden! Gelukkig was het goed weer en konden we buiten zitten. En ineens halverwege de avond  nam een nichtje de rol van gastvrouw spontaan van ons over. Zomaar, ze zorgde ervoor dat iedereen een drankje kreeg en bracht de vuile borden en glazen naar binnen. Haar moeder en nog anderen van de schoonfamilie hielpen haar en aan het eind van de avond schoot iedereen te hulp om alle stoelen en tafels terug in de schuur te zetten!

Super, hulp krijgen zonder iets te vragen. Wij waren en zijn hartstikke blij met zo’n lieve behulpzame familie. Ik zou zeggen: TOT HET VOLGENDE FEEST!