De meeste mensen worden al vrolijk als ze het woord horen. In gedachten zitten ze al op een tropisch eiland in de zon of in Spanje in een of ander hotel. Het vooruitzicht alleen al maakt ze gelukkig. Het eerste dat ze moeten doen om die droom te verwezenlijken is sparen, zodra het ‘kapitaal’ bijeen is vergaard kan er geboekt worden. Daarna is het een kwestie van wachten en je erop verheugen.
Tegen de tijd dat je gaan kunt moet er nog veel geregeld worden, heel veel, op je werk, thuis en je koffers inpakken. Het laatste stelt niet veel voor, je trekt je kast open en gooit alles waarvan je denkt dat je het gebruiken kan in die koffer. En dan is het eindelijk zover, tijd om te vertrekken, half overspannen zit je dan in de plane, want de laatste dagen heb je alleen maar gewerkt, gewerkt en nogeens gewerkt. Maar nu hoeft dat niet meer, even niks. Maar voor alle zekerheid neem je dan toch je ‘internet ’ mee, stel dat iemand je nodig heeft, je moet wel bereikbaar zijn. Ook social media is een must, alles waarvan we denken dat het thuisfront moet weten sturen we door, want dat hoort zo, vinden we dan.
Vroeger ging dat heel anders, je ging niet op vakantie, ja een enkeling die het zich kon permitteren, maar het gros vierde de vakantie thuis in de tuin. Sommigen gingen kamperen, dat was ook zoiets. Gezellig in de tent met de hele familie. Moeders mocht koken in de tent en de afwas deed ze vóór de tent. De kinderen hadden pret voor tien en vermaakten zich op de camping. Leuk! Ja, zolang het droog bleef en dat gebeurt hier in Nederland maar zelden. Dus zodra het begon te regenen was het uit met de pret, dan was het creperen in plaats van kamperen. In no time was alles pisnat, en zat iedereen te balen, kinderen blèrden en vader had bokkenpruik op. Goed ze konden naar de kantine, maar dat was het dan ook, de tent bleef nat, maar ze bleven omdat de standplaats was betaald en eerder naar huis gaan was zonde geld.
Aan het eind van de vakantie werd moeder al bij het zien van al die natte doorweekte spullen doodmoe omdat alles, maar dan ook alles gewassen moest worden en dat niet alleen, de tent moest in de tuin worden opgezet omdat die drogen moest, maar ze hadden vakantie gehad!
Mensen die het zich konden permitteren kochten een sleurhut, dan zat je in elk geval droog, had de wc binnen handbereik en je kon in een bed slapen. Was je de standplaats beu, trok je verder. Veel mensen doen dat nu nog, ze trekken met zo’n hut van de ene plaats naar de andere, dat is het voordeel van zo’n ding, je komt nog eens ergens.
Ik weet nog dat mijn pleegmoeder de eerste keer van haar leven op vakantie ging, ze was bijna zestig en nog nooit weggeweest. Ze ging een week logeren bij haar oudste dochter, Mijn pleegmoeder woonde in Schaesberg, haar dochter in Treebeek, een reisje van pakweg twintig minuten. Maar ze vond het geweldig, en vooral opwindend. Een hele week rust en genieten, helemaal opgewonden kwam ze terug en hing dagen aan de telefoon om iedereen te vertellen hoe ze genoten had.
Ik mocht voor het eerst op vakantie toen ik een jaar of zeventien was. Geen kampeervakantie, nee, een echte. Samen met mijn pleegzusje ging ik helemaal naar Noordwijk, voor ons was alleen al de reis een hele belevenis. Slapen en eten in een écht hotel, zonnen op het strand was een must, want je wilde bruin worden, dat hoorde erbij. Per slot moest iedereen kunnen zien dat je op vakantie was geweest.
De hotelkamer was eenvoudig, heel erg eenvoudig, er stonden twee bedden een kledingkast en een stoel, dat was het. De badkamer en de wc lagen op de gang, de douche werd door iedereen gebruikt, maar geen mens die er zich aan stoorde. ’s Avonds gingen we dansen, maar je moest wel weer op tijd terug zijn, uiterlijk twaalf uur niet later want dan ging de deur van het hotel op slot! Maar we hadden lol en genoten, zelfs als het regende.
Mensen die écht uit hun dak wilden gaan, gingen naar Spanje. Dat was het, helemaal naar Spanje in een vliegtuig. De eerste keer was je doodsbang dat het ding naar beneden stortte, maar het wende.
Alles went, ook op vakantie gaan, het hoort erbij. Even uit de sleur van alledag, even niks aan je kop. Gewoon genieten. Of je nu met de sleurhut naar Verweggistan gaat, of naar Balkonia, of Tuinaria, het maakt niet uit, hoofdzaak is dat je het naar je zin hebt.
Ik ga dit jaar net als vorig jaar weer naar GRAND TUINARIA, want je kunt zeggen wat je wilt, ik heb niet veel, maar wel een grote tuin!
Ik zou zeggen prettige vakantie!
Marian.
Nou Marian, dan zien we elkaar vast want daar ik ook heen.
Mooi verhaal en het klinkt ook nog heel bekend in de oren, kon het bijna zelf geschreven hebben. Prachtig Marian. Groetjes vanaf balkonia uit Noord. Frans.
Het is weer een vrrhaal uit het leven gegrepen. Erg goed….enne ik ga naar Balkonia
Very engaging and funny! For more on this topic, visit: LEARN MORE. Let’s chat!
Can you be more specific about the content of your article? After reading it, I still have some doubts. Hope you can help me.
For instance, the Pyridoxal- 5 Phosphate P5P used for Vitamin B6 supplementation skips hepatic conversion processes, making it the optimized form vs Pyridoxine Hydrochloride for supplementation how to take priligy nitroglycerin esomeprazole magnesium cvs Obama urged Boehner to bring the issue to a vote
I don’t think the title of your article matches the content lol. Just kidding, mainly because I had some doubts after reading the article. https://accounts.binance.com/es-MX/register?ref=JHQQKNKN