DE EERSTE KEER,

dat je in je broek poept vinden je ouders het nog leuk, maar dat komt omdat het de eerste keer is. Als je dat jaren later doet vinden ze dat smerig en mag je het zelf opruimen.

Zo gaat dat in het leven. Alles begint met de eerste keer.

De eerste keer dat je lacht vinden je ouders dat prachtig, ze zijn zielsgelukkig. Als je de eerste keer huilt troosten ze je, maar als je dat blijft doen vinden ze je vervelend. Als je je eerste stapjes doet loop je alsof je dronken bent, maar al snel gaat dat beter en ren je.

De eerste keer dat je naar school mag vindt je dat spannend, jaren later baal je ervan en verheug je je op de vakantie.

De eerste keer dat je alleen kan fietsen vindt je dat ook prachtig, maar als je ouder wordt vindt je het niet leuk meer, zeker niet als het slecht weer is.

Ik weet nog goed dat ik de eerste keer fietste, dolgelukkig was ik totdat ik tot de ontdekking kwam dat ik niet wist hoe ik af moest stappen. Na eindeloos rondjes gefietst te hebben probeerde ik met mijn voet af te remmen op een stalen hekje dat langs een grasveld stond. Dat ik keihard op mijn edele delen viel was erg pijnlijk, maar ik heb er niks aan over gehouden! Gelukkig niet!

De eerste tongzoen die ik kreeg vond ik ronduit smerig. De jongen die het deed noemde het een tongslag. Hij had me naar huis gebracht en vlakbij ons huis vroeg hij of hij mij een tongslag mocht geven. Omdat ik niet wist wat het was en nieuwsgierig was én nog steeds ben zei ik ja. Maar toen hij zijn tong in mijn mond stak kreeg ik het gevoel dat ik overgeven moest. Ik vond het vreselijk vies en nam me voor dat nooit meer te doen! Maar dat was de eerste keer, jaren later toen ik meer én goed geoefend had ging het stukken beter.

De eerste keer dat ik ongesteld werd dacht ik dat ik dood ging, maar dat kwam omdat ik geen voorlichting had gehad en dus niks wist, maar toen ik het wel wist vond ik het wel interessant.

De eerste keer dat ik een bh kreeg was ook zoiets. Ik kreeg een afdankertje van mijn zusje en was blij en trots. Alleen paste hij niet goed,  maar daar had mijn moeder wel een oplossing voor. Een propje watten voorin en klaar. Ik vond het stom, mijn moeder niet. ‘Dat ziet niemand, ’was haar commentaar. Ja, ja, lekker makkelijk!

De eerste keer dat ik nylonkousen mocht dragen was een drama omdat ik niet voorzichtig was en ik al ladders erin had voordat ik ze vast gemaakt had aan mijn jarretelgordel! Dus moest ik ze uittrekken en mijn sokken weer aantrekken. Maar na verloop van tijd leerde ik dat ook.

De eerste keer dat ik het woord HOMOSEKSUEEL  hoorde wist ik niet wat het betekende. Ik had geen idee, maar omdat ik het weten wilde vroeg ik het aan mijn ouders. We zaten aan tafel en ik vond dat een goede gelegenheid om het te vragen. Ik wachtte netjes tot iedereen klaar met eten was en zei: ‘Wat is een homoseksueel?’

Dat ze me niet vermoord hebben snap ik nu nog niet. Ik kreeg van alles te horen, behalve wat het was. Ze scholden me helemaal stijf. Dus vroeg ik niks meer.

De eerste keer dat ik een piemel zag herinner ik me nog als de dag van gister. De jongen waar ik toen verkering mee had wilde hem dolgraag laten zien. Telkens als we stonden te zoenen vroeg hij of ik hem wilde zien. En… je gelooft het waarschijnlijk niet…maar telkens zei ik: ‘Nee!’ Maar hij gaf niet op, hij bleef zeuren. Om van het gezeur af te zijn gaf ik hem uiteindelijk zijn zin. Dolgelukkig haalde hij hem tevoorschijn. Ik weet nog waar we stonden: bij ons thuis in de kelder. Daar stond zijn fiets en daar namen we ook altijd afscheid als hij naar huis ging. Dat afscheid was een zoen en een knuffel. Maar goed, hij ritste zijn broek open en haalde zijn piemel eruit. Ik schrok en was er zeker van dat hij de grootste piemel van de wereld had. Achteraf ook logisch, want de enige piemels die ik gezien had waren kleine kinderpiemeltjes. Toen hij aanbood dat ik hem vast mocht pakken schrok ik pas echt. Het idee dat ik daar met mijn handen aan moest zitten vond ik doodeng! Ik heb dus ook geweigerd!

Maar goed, dat was de eerste keer! En al héél lang geleden. Intussen heb ik heel veel dingen een eerste keer gedaan, maar niet alles. Er zijn dingen die ik nooit wil en zal doen. En nu wil je natuurlijk weten wat. Nou, goed ééntje dan. Een fietsenband plakken bijvoorbeeld!

Dat zal ik nooit doen!

 

Marian.

 

Please follow and like us:

Eén antwoord op “DE EERSTE KEER,”

  1. Maar hoe kom je dan thuis als je een lekke band hebt? Als je een homosexueel op straat tegenkomt mag die je niet thuisbrengen on op die jongen die zijn piemel liet zien kun je ook niet meer vertrouwen. Toch maar je man bellen dan?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *