Woensdag 4 Mei.  

Wim blijft zich uitsloven en vragen wanneer we weer iets leuks gaan doen. Ik word er helemaal kriegel van. Zeker omdat ik nog steeds niks van Ruud heb gehoord. Wel heb ik afgelopen vrijdag bij hem gewerkt. Donderdagavond belde hij. Ik zat net tv te kijken, blij en verbaasd nam ik op. “ Hallo, stoor ik?” vroeg hij.

“Nee, hoezo?” vroeg ik blij en verbaasd. “Nou, ik wilde vragen of je tijd en zin hebt om morgen een paar uurtje te komen werken?”

“Ja, dat zal wel lukken,” antwoordde ik, “is er iets bijzonder?”

“Nou, het is zo, mijn kelder is van de week vol water gelopen. De buren hadden een lekkage, dat is inmiddels opgelost, maar ik heb geen tijd gehad om het op te ruimen. Zou jij dat voor mij willen doen? Ik betaal je natuurlijk.”

“Ja, is goed,” zei ik blij en dacht, misschien is hij thuis.

Maar…niks hoor. Toen ik aankwam zag ik het al meteen. Ruud was nergens te bekennen. Ik was écht niet blij, de hele kelder stond blank.  Ik vroeg me ook af hoe ik dat moest oplossen. Ik heb even nagedacht en nogeens gekeken. Er was echt geen beginnen aan. Dus heb ik hem gebeld: natuurlijk kreeg ik de voicemail er aan. Ik heb gezegd dat ik het te zwaar werk vond.

Toen ik vanmorgen ging poetsen was de kelder leeg en schoon. Wie  het gedaan heeft weet ik niet. Maar goed, ik heb mijn werk gedaan en hoop dat hij me nog belt!

Op mijn andere werk maakte ik weer eens iets leuks mee. Afgelopen zaterdag kwam een man naar binnen. Ik schatte hem een jaar of zestig. Hij liep naar de wc en even later hoorde ik hem praten. Verbaasd liep ik zachtjes naar de deur.

“Nou,” hoorde ik hem zeggen. “heel veel mensen hebben een tatoeage, ik vind het leuk en ik denk dat ik het toch ga doen.” Nieuwsgierig bleef ik staan luisteren.

“Ik weet dat je me daar te oud voor vind, maar dat maakt niet uit. Ik weet ook wat het worden gaat. Een groot hart met een pijl en daar de naam van Peter bij, dat wil ik. Ik wil dat Peter weet hoeveel ik van hem houd.”

Even hoorde ik niks meer en net toen ik zachtjes terug liep, hoorde ik hem zeggen,

“Marlies, we zijn vijf jaar geleden gescheiden en ik ben eindelijk uit de kast gekomen. Nu mag de hele wereld dat weten. Ik houd van Peter en hoop dat, als hij die tatoeage ziet dat hij ook uit de kast komt.”

Ik liep zachtjes terug en moest inwendig lachen. Toen hij van de wc afkwam lachte hij vriendelijk. “Ik ben helemaal gelukkig,”zei hij stralend.

Ik lachte: “Dat is goed om te horen.”

“ Ik ben verliefd op mijn baas en ik denk hij ook op mij. Daarom wil hem verrassen. Ik laat boven mijn billen zijn naam tatoeëren, als hij dan een keer met me naar bed wilt ziet hij dat meteen.”

Even viel me niks meer in, pas toen hij weg was dacht ik, als hij slim is laat hij die pijl richting zijn gat zetten. Kan hij nog de tekst van “HIER GRAAG,” bij laten zetten.

Zie het helemaal voor me!