Dinsdag 11 Augustus

Om ’s avonds naar Ruud te kunnen gaan heb ik een plan bedacht. In feite is het heel simpel, zodra hij me belt of ik naar hem wil zeg ik tegen Wim dat ik onverwacht moet werken, ook op andere dagen dan de weekeinden. Alleen moet ik blijven oppassen, zeker nu hij achterdochtig is, maar ik heb een voordeel, hij bemoeit zich niet met onze financiële situatie, dus dat is makkelijk. Zodra hij begint te zeuren zeg ik dat we het geld hard nodig hebben, maar ik denk dat hij dat wel uit zijn hoofd laat, zeker omdat ik vermoed dat hij toch weer gaat gokken.

Het is heerlijk om bij Ruud te zijn, zeker wat de seks betreft. Hij is ook heel goed in allerlei spelletjes te bedenken. Vorige week heeft hij me een keer vastgebonden in bed. Ik kon geen kant op en vond het best spannend en opwindend. Ik heb het over me heen laten komen en  heerlijk genoten. Het is echt een feest als we bij elkaar zijn. Het enige probleem is dat hij niet gek op me is, dat merk ik heel goed. Ik wel op hem en daar zit ik best mee. Ik weet dat, als ik het laat merken hij niet meer verder wil. Dat is vreselijk jammer, maar ik blijf hopen.

Afgelopen week maakte ik op mijn werk iets mee waarvan ik behoorlijk geschrokken ben.

Het was vrijdagavond zo rond een uur of acht toen er een vrouw binnenkwam. Ze keek even rond knikte vriendelijk en liep naar de wc. Even later hoorde ik iets raars, in eerste instantie kon ik het geluid niet goed thuis brengen, maar toen ik beter luisterde wel. Ik hoorde haar duidelijk overgeven, nou ik kreeg er zelf braakneigingen van. Het duurde ook een poos voordat ze van de wc afkwam. Ze was lijkbleek en transpireerde heel erg, ook zag ik dat ze broodmager was. Geschrokken stond ik op liep naar haar toe : ‘Wilt u even zitten?’ vroeg ik. Ze keek me heel vreemd aan en schudde haar hoofd. ‘Nee, dat hoeft niet, ik voel me prima.’ Ze lachte en liep naar de wastafel, terwijl ze haar handen waste zei ze: ‘Toen ik net in het restaurant zat voelde ik me inderdaad niet goed. Al dat eten wat ik naar binnen moest werken was vreselijk, maar nu ben ik het gelukkig weer kwijt.’

Ik schrok en dat zag ze aan mijn gezicht. ‘U hoeft niet te schrikken, ik vertel dit omdat u bezorgd was, maar er is echt niks aan de hand. Mijn man is al net zo, hij loopt de hele dag te zeuren dat ik goed en regelmatig moet eten omdat ik volgens hem te mager ben. Maar dat ben ik niet, ik vind mezelf veel te dik.’

Het duurde even voordat het kwartje viel, maar het viel. ‘Nou,’ zei ik, ‘u bent echt niet dik, eerder erg slank, ik benijd u om uw goede figuur.’

Ze keek me stralend aan: ‘Dank u wel, dat is aardig en vast goed bedoeld, maar ik vind mezelf te dik en daar gaat het om.  Zodra ik iets gegeten heb loop ik naar de wc en spuug het weer uit.’

‘Maar,’ ging ik voorzichtig verder. ‘u moet toch eten, wat u nu doet is niet erg gezond.’

Ze draaide zich naar me toe en keek me verwijtend aan: ‘Ik vind dat u zich daar niet mee moet bemoeien.’ Ze wees naar de deur van een wc en zei: ‘U bent toch hier de toiletjuffrouw neem ik aan?’

Ik knikte weer. ‘Nou,’ zei ze, ‘dan zou ik zeggen, bemoei je daar mee en niet met de mensen die gebruik maken van  de wc. Iedereen staat vrij om daar dingen in te deponeren die ze kwijt willen. Ik kotst erin en een ander scheit erin, uw taak is dat op te ruimen, niet meer en niet minder. Goede middag.’

Ze draaide zich om en liep naar buiten!

Nou ja!