Je wordt het niet zomaar. Je moet er wel wat voor doen, iets bijzonders presteren. Dat kan van alles zijn, iets uitvinden bijvoorbeeld. Iets dat nog nooit iemand bedacht heeft. En dan moet het ook nog inslaan. Maar je kunt ook beroemd worden door andere dingen, goede dingen.
Als je slechte dingen doet wordt je berucht, dat is heel iets anders.
De geschiedenisboeken staan er vol van. Adolf Hitler was dat, dat was een slechte man.
Zo zijn er nog veel meer mensen die berucht zijn.
Beroemd zijn is beter. Filmsterren, zangers, noem maar op. Neem nu Elvis Presley, hij is al jaren dood, maar zijn muziek leeft nog steeds voort.
Brigitte Bardot was ook zo iemand, ze was wereldberoemd, bloedmooi, maar doodongelukkig. Dus beroemd zijn wil niet zeggen dat je dan ook gelukkig bent.
Toen ik nog jong was verzamelde ik foto’s van beroemde mensen. Die foto’s kocht ik bij V&D en stopte ze veilig weg omdat ik bang was dat mijn moeder ze vond. ‘Geldverspilling,’ noemde ze dat. Maar goed ik had ze en zodra ik even tijd had keek ik ernaar en fantaseerde er op los. Want beroemde mensen waren in mijn ogen zielsgelukkig, schatrijk en vaak heel mooi.
Maar nu ik ouder ben en daarover nadenk weet ik dat het ook nadelen heeft. Iemand die beroemd is heeft een beperkte vrijheid. Kijk, als ik wil gaan winkelen, kan ik dat rustig doen, geen mens die me lastig valt voor een handtekening. Beroemde mensen worden altijd lastig gevallen. Als iemand die beroemd is een pak maandverband koopt dat in de aanbieding is staat het de volgende dag in de krant. De pers is dol op beroemde mensen want die zorgen voor leesstof. Die kunnen nooit midden op straat in hun neus peuteren of aan hun gat krabben want iedereen kijkt naar ze.
In de supermarkt kunnen ze ook nooit iets dat ik de aanbieding is kopen, het kan wel, maar daar komen dus ook praatjes van. Eerlijk gezegd lijkt het me niks.
Maar, er zijn veel mensen die er alles aan doen om beroemd te worden. Kijk maar naar de tv programma’s: Holland Gots Talent bijvoorbeeld. Het is puur vermaak voor de kijker, niet voor degene die daar staat en wordt afgezeken. Want dat gebeurt. Hun droom om beroemd te worden valt daar zo in duigen.
Acteren is ook zoiets, veel mensen hebben er alles voor over, maar dan ook letterlijk alles om door te breken, maar ook dat is vaak een kwestie van geluk hebben. En dan zijn er mensen die het niet echt willen, maar toch worden. Ze worden ontdekt omdat ze iets speciaals hebben, iets bijzonders, en dan zomaar beroemd worden.
Pas geleden voelde ik me ook een beetje beroemd toen ik op een feestje werd aangesproken door iemand die ik niet kende. ‘Jij bent toch die schrijfster?’ vroeg ze zomaar. Ik probeerde uit te leggen dat ik een beetje schrijf voor mijn hobby.
Maar ze vond het knap van me dat ik het deed, en dat niet alleen, ze las ook veel van mijn stukjes. Nou, ik was helemaal blij en trots.
Hoewel ik voor een poos terug ook weer iets anders meemaakte. Mijn schrijven kwam weer ter sprake en toen ik vertelde dat ik op mijn blog ook het dagboek van “Margriet, de toiletjuffrouw,” bijhoud, dacht iemand dat ik voor het damesblad Margriet schreef. Ze ging er gewoon van uit!!
‘Nou, nee,’ zei ik ‘zo beroemd ben ik niet, wel een beetje bekend. Ik ben eigenlijk een beetje een BB tje. Een Bekende Brunssumse. Een klein beetje dan! Maar een beetje erkenning is en blijft leuk én is altijd beter dan een OB tje. ( Een Onbekende Brunssumse!)
Marian.
