Gisteren is iets gebeurd dat ik totaal niet verwacht had. Zo rond een uur of zeven kwam een vroegere buurvrouw van me naar binnen. Ik was verbaasd om haar te zien omdat ik weet dat haar man werkeloos is. Maar goed, zij was ook verbaasd, dus nadat we even bijgepraat hadden liep ze naar de wc, maar toen ze terugkwam zei ze iets waar ik heel erg van schrok. ‘Oh, ja,’ begon ze, ‘ik zag jouw man van de week nog lopen, hoe is het met hem?’
‘Goed,’ zei ik, ‘maar waar was dat dan?’ Ik vroeg het eigenlijk zomaar, maar toen ze vertelde waar ze hem gezien had schrok ik. ‘Het was vlakbij het casino, hij liep net naar binnen. Ik had hem nog willen vragen hoe het met hem ging, maar hij zag me niet.’
Ik weet niet meer wat ik gezegd heb, oh, of zoiets, maar toen ze weg was ben ik gaan zitten nadenken en heel langzaam begon het kwartje te vallen. Ik was echt helemaal van de kaart en dacht maar aan een ding, ik wil zo snel mogelijk naar huis om met hem te praten.
Nou, het was natuurlijk druk en daardoor kon ik pas om elf uur weg. Maar goed toen ik thuiskwam stond hij net op hert punt om naar bed te gaan. Ik zag het en zei: ‘Ik wil jou iets vragen.’Hij keek verbaasd en bleef in de deuropening staan.
‘Ik trof mevrouw Slangen vanavond,’ begon ik ‘en ze vertelde me dat ze jou het casino binnen had zien lopen.’Ik stond voor hem en keek hem recht aan, hij schrok vreselijk, dat zag ik. ‘Het casino?’ herhaalde hij heel onnozel. Dat kan niet, daar kom ik nooit.’
‘Ze zei dat ze jou daar naar binnen had zien lopen en ik kan me niet voorstellen dat ze uit haar nek stond te kletsen, dus?’
Hij schudde zijn hoofd: ‘ Ze moet zich vergist hebben, ik kom daar nooit, écht niet.’
‘Dat hoop ik dan voor je,’ antwoordde ik en bleef hem strak aankijken, ‘want daar kan je beter wegblijven.’ Hij zei niks en daarom ging ik verder. ‘Je gaat heel vaak een stukje lopen, zelfs als het regent, het zou kunnen dat je daar dan langs komt want zover ligt die zaak niet uit de buurt.’
‘Nou,’ schoot hij ineens uit, ‘stel dat ik daar weleens heenga, wat dan nog!’
‘Wat dan nog?’ herhaalde ik! ‘Dat kost geld Wim en dat hebben we niet voor het oprapen!’
‘Dat weet ik drommels goed, maar als je het perse weten wilt, ik ben daar een of twee keer geweest, gewoon voor de lol en geloof me, ik geef daar echt niet veel uit. Hooguit een paar euro.’
Nou toen werd ik vreselijk kwaad: ‘Ben jij achterlijk of zo? Een paar euro? Denk je dat ik dat geloof?’
‘Ik geef daar echt niet veel uit, ik kijk ook graag hoe anderen dat doen, er zijn mensen die daar écht veel geld uit geven, dat doe ik niet.’
‘Ik geloof je niet, pas geleden had je iets van 500 euro in je beurs zitten. En toen ik vroeg hoe je daar aankwam hing je een of ander lulverhaal op,’ schreeuwde ik kwaad.
‘Dat had ik gewonnen,’ gaf hij schoorvoetend toe, ‘maar ik geef écht niet veel uit, trouwens dan zou je dat wel gemerkt hebben.’
‘Iedere euro die je daar uitgeeft is er een teveel Wim,’schreeuwde ik kwaad. ‘Ik werk om iets bij te verdienen en jij gooit het geld over de balk. Ik dacht dat ik je kon vertrouwen, maar dat is niet zo. Ik ben verdrietig en boos.’
Toen heb ik me omgedraaid en ben huilend naar boven gelopen. Hoe het nu verder moet weet ik ook niet. Ik weet het echt niet. Dat hij dat doet vind ik erg, maar dat is nog niet het ergst, ik blijf me afvragen hoelang dit al aan de hand is en waar hij dat geld vandaan haalt, of liever haalde.
Het is inderdaad niet wat ik dacht. Ben benieuwd naar het gevolg van zijn daden.
Groetjes Els
Het verhaal krijgt een hele eigen wending. Dit had ik niet verwacht, dus ben benieuwd naar het vervolg hiervan. Ik hoop dat hij niet verslaafd aan het worden is.