NEGEN MAANDEN VOOR CHRISTUS…

Leefde ergens in Verweggistan een meisje. Ze heette Marietje en wilde graag een kind, maar geen man. Alleen had ze geen idee hoe ze dat moest aanpakken. Op een zonnige koude dag besloot ze er met haar moeder over te praatten.

‘Kind,’ zei haar moeder toen ze het hoorde, ‘dat kan niet, ik denk dat je twee eeuwen vooruit loopt. Een vrouw die nu leeft moet, als ze een kind wil ook een man hebben, dus zet het maar uit je hoofd.’

Verdrietig liep ze naar buiten om een frisse neus te halen. Omdat ze zo in gedachten was, liep ze verder en verder tot ze zich plotsklaps realiseerde dat ze in het bos liep en verdwaald was. Geschrokken bleef ze stilstaan en keek om zich heen. Heel in de verte zag ze iemand staan die haar wenkte. Blij liep ze op de gestalte toe. Maar toen ze dichterbij kwam zag ze dat het een heks was, niet dat ze zo vaak heksen zag, maar ze zag het aan de neus. Zij had net als alle heksen een hele grote kromme neus en op die neus zat een dikke wrat. Marietje raapte al haar moed bij elkaar en liep langzaam op de heks toe. Deze lachte vriendelijk: ‘ Ik weet dat je verdwaald bent, ik kan je de weg wijzen, maar dan moet je doen wat ik zeg.’ Marietje huiverde een beetje, veel keus had ze niet, dus knikte ze instemmend.

‘Luister goed,’ ging de heks verder, ‘ik ben net als jij ook niet tevreden met mijn leven hier op aarde, maar omdat ik oud ben en weet dat de hemelpoort eerstdaags open gaat vertel ik jou iets dat je weten moet.’ Ze wees naar haar buik en vervolgens naar de lucht. ‘Ik weet dat je graag een kind wilt, maar geen man, niet omdat je een hekel aan mannen hebt, maar omdat je graag maagd wilt blijven voor de rest van je leven.’ Geschokt keek Marietje de heks aan: ‘Hoe weet u dat?’

De heks lachte geheimzinnig: ‘Ik ben paranormaal begaafd, en ik zei zonet al dat je moet luisteren,’ ze trok veel betekend aan haar oren en zuchtte. ‘dat kind ga je krijgen, maar die man ook, die hoort erbij. Ieder kind heeft een vader nodig, ook dat van jou. Die man zal je binnenkort ontmoeten, je zult hem herkennen aan een wandelstok die hij bij zich draagt. Hij zal je diep in je ogen kijken en dan weet je dat je zwanger bent. Je hoeft niets te doen, hij ook niet. Trouwens dat kan hij sowieso niet, hij is impotent, dus maak je geen zorgen, trouw met hem en over negen maanden krijg je een gezonde zoon.’

Marietje straalde, het liefst wilde ze de heks om haar nek vliegen, maar omdat ze die afzichtelijke wrat op haar neus had, gaf ze haar een hand.

De heks knikte vriendelijk: ‘Ga en trouw met die man, dat moet nu eenmaal.’ Ze wees naar links en zei: ‘Achter die grote dennenboom moet je naar links, dan krijg je een flauwe bocht en daar moet je alsmaar rechtdoor.’

Marietje rende het hele eind naar huis en vloog stralend naar binnen. ‘Mam,’ begon ze, nog nahijgend van het harde rennen, ‘ik moet je iets vertellen, ik heb goed nieuws.’ Haar moeder stond met de rug naar haar toe en wees naar buiten. ‘Straks mag je me alles vertellen, maar nu moet ik eerst de timmerman binnen laten. Hij komt wat klusjes doen, ik heb hem dat gevraagd omdat je vader zo onhandig is.’ Ze draaide zich om en liep naar de voordeur. Geërgerd bleef Marietje in de keuken staan. Ze hoorde haar moeder in de gang met iemand praten, ook voetstappen. Even later ging de keukendeur open en kwam haar moeder binnen met een man. Hij had een grote wandelstok bij zich en liet regelrecht op Marietje af. Hij gaf haar een hand en keek haar diep in haar ogen. ‘Ik ben Joep,’ zei hij terwijl hij haar bleef aankijken.

Op dat moment voelde Marietje in haar buik iets vreemds, het waren geen vlinders, zeker niet, daar was hij te lelijk voor. Ze dacht aan de woorden van de heks en aan haar toekomst toen ze hem in het oor fluisterde: ‘Over negen maanden is het zover.’

Joep fluisterde terug: ‘Ik weet het, ik kwam net een heks tegen, ze zei dat ik vader zou worden, zonder dat ik daar iets voor hoefde te doen. Letterlijk zei ze: ‘Je krijgt wel de lasten, maar dan zonder de lusten. Zie het maar als een Godsgeschenk.’

Rest mij nog iedereen prettige feestdagen toe te wensen en veel geluk en gezondheid voor 2014!

 

Marian.