Ik weet niet of het aan mij ligt, maar soms gebeuren er dingen waarvan ik denk ‘ben ik nu zo stom, of hoe zit dat?
In de column BLIND schreef ik over het feit dat je soms over iets heenkijkt. Je zoekt iets en het ligt voor je neus. Dat kan, maar het kan ook dat je zomaar ineens iets kwijt raakt.
Voor een poos terug had ik de was gedaan, alles keurig gevouwen en de sokken opgerold, ook de sokken van Cees, maar ik miste een sok. Kan gebeuren, ik dacht die komt wel weer terecht. Maar, nee hoor, hij bleef spoorloos. Toch bewaarde ik die ene sok, ik dacht, als ik hem heb weggegooid vind ik die andere. Maar dat gebeurde niet.
Tot vorige week, Cees had zich gedoucht en haalde een schoon hemd en een schone broek uit de kast. Op het moment dat hij de broek aantrok voelde hij dat er iets raars in een van de pijpen zat. Hij keek en… wat denk je wat erin zat? Juist! De sok die ik kwijt was zat in de pijp van zijn broek. Verbaasd keek hij me aan, nou, ik was ook verbaasd en voelde me bijna gelukkig. De sok was terecht! Natuurlijk kon ik dat verklaren! Ik strijk namelijk geen jeans en dat was een jeans, Ik gooi ze altijd in de droger op het programma kreukherstellend en hang ze daarna in de kast. Dus! Probleem opgelost! Nou niet helemaal!
Want ik was nog meer kwijt. De sleutel van de brievenbus. We hebben een brievenbus die buiten naast onze voordeur hangt en omdat we bang zijn dat iemand onze belastingaanslagen jat sluiten we die af. Cees heeft een sleuteltje van die brievenbus en ik HAD er ook een!
Maar, en je raadt het al, ook die ben ik kwijt! Normaal gesproken ligt die op een vaste plek in de keuken, maar toen ik hem op een dag wilde pakken om de post uit de brievenbus te pakken., was hij verdwenen!! Spoorloos!
Ik kreeg bijna de neiging om me aan te melden bij het TV programma SPOORLOOS! Maar dat heb ik maar niet gedaan!
Het vervelende was dat ik de post niet uit de brievenbus kon halen zonder Cees lastig te vallen. Als hij druk in bespreking was moest ik wachten en dat vond ik vreselijk, zeker als ik zag dat er post in de brievenbus lag en ik die er niet uit kon halen zonder mijn handen te beschadigen. Dat wachten vond ik helemaal niks omdat ik weten wilde wat voor post er bezorgd was. Hoezo nieuwsgierig!? Ik toch niet!!! Intussen vroeg ik met telkens opnieuw af waar ik dat ding had gelaten, in elk geval niet op de vaste plek!
Terug gevonden heb ik hem niet! En dat gaat waarschijnlijk ook niet meer gebeuren. Tenzij er een wonder gebeurt. Intussen heb ik wel een nieuwe sleutel. Ik mocht die van Cees even lenen en heb een nieuwe laten maken. Nu hangt die aan mijn sleutelbos en kan ik de post weer uit de brievenbus halen zonder hem lastig te vallen.
Voor de rest gaat het wel goed met me. Ik ben niks meer kwijt, ook Cees niet. Gelukkig maar, hij komt altijd helemaal uit zichzelf weer terug naar huis!
Ik ben blij dat ik niet de enige bent die af en toe iets kwijt is. Dan zeg ik altijd wat is dat nou net lag het daar nog….Heeft zeker pootjes gekregen.