Woensdag 11 februari

Toen ik thuis kwam heb ik heel lang nagedacht over die vrouw. Eigenlijk is het best zielig, ook voor die man. Wim zag aan mijn gezicht dat er iets was, hij vroeg ook of er iets gebeurd was, maar ik heb hem niks verteld. Want als ik het toch doe, krijg ik toch commentaar. Zo in de trant van “Ik snap niet dat je daar nog blijft, of zoiets.” Jeroen wilde ik het wel vertellen, maar hij was een beertje verdrietig. Dat meisje dat hij leuk vindt heeft al een vriend. Dat vertelde hij me maandag toen we gezellig koffie zaten te drinken. Hij had haar tijdens het werken een beetje uitgehoord en zo was hij dat te weten gekomen. Hij vindt het niet leuk en was ook niet aanspreekbaar. Daarom heb ik niks verteld, ook niet wat me afgelopen zondag is gebeurd. Dat vertel ik al helemaal niet. Ik schaam me nu nog.

Zo rond een uur acht kwam een man naar binnen, hij keek me aan lachte vriendelijk en liep naar de wc. Toen hij ervan af kwam liep hij naar de wastafel, waste zijn handen en bleef in een hoekje  staan. Dat vond ik raar, er was nog iemand op het toilet, een vrouw. Toen ze weg was keek die man nog even rond en naar alle wc’s en net toen ik wilde vragen of ik iets voor hem kon doen kwam hij naar me toe.

‘Mag ik u iets vragen?’ zei hij vriendelijk. Ik knikte  en zei: ‘Ja, natuurlijk, zegt u het maar.’ Nou, hij bekeek me van boven tot onder, wachtte even en vroeg: ‘Hoeveel dagen in de week werkt u hier’?

Ik lachte vriendelijk terug en zei dat het verschilde. ‘De ene week drie, de ander vier. Waarom wilt u dat weten?’

Nou, dat had ik beter niet kunnen vragen. Hij kwam een stukje dichterbij, keek me aan en zei: ‘Ik weet niet of u er iets voor voelt, maar ik ben op zoek naar een vrouw.’

Ik schrok en schudde mijn hoofd. ‘Sorry, maar ik ben getrouwd.’

Hij lachte weer: ‘Dat maakt niet uit. Kijk, het zit zo, ik ben sinds kort gescheiden en op zoek naar een vrouw die me helpt met wat werkzaamheden. Ik betaal daar natuurlijk voor.’

Ik wilde niet direct weigeren, daarom vroeg ik om wat voor werkzaamheden het ging.

‘Nou,’ ging hij verder, ‘in de eerste plaats huishoudelijke karweitje. Sinds mijn vrouw bij me weg is, is er niets meer in mijn huis gedaan en dat is alweer een paar maanden geleden. Mijn bed moet nodig verschoond en ik weet niet hoe dat moet. Het huis is ook erg vuil. Ik weet niet of u nog extra werk zoekt, maar u ziet goed uit en lijkt me ook aardig.’ Hij keek om zich heen en wees naar de wc’s. ‘Dit is toch niet altijd leuk, toch?’

Ik haalde mijn schouders op en schudde mijn hoofd, en net toen ik wilde zeggen dat ik er niets voor voelde zei hij:  ‘Ik zou het ook fijn vinden als u dan ook met me naar bed gaat. Ik mis een vrouw, maar ik wil geen nieuwe, tenminste niet voor vast. Alleen een die mijn huishouden doet en af en toe met me naar bed gaat. Dat is alles.’

Ik schrok me kapot, echt waar. Schijnbaar zag hij het, want hij lachte vriendelijk. ‘Zie het maar als werk, ik betaal ervoor.’

Nou, ik dacht nu moet ik me hier heel snel uitkletsen. ‘Sorry,’ begon ik, ‘ik zei het al, ik  ben getrouwd en ik denk niet dat mijn man dat goed zal vinden.’

‘Uw man hoeft dat ook niet te weten, u zegt gewoon dat u werken gaat, in feite is het ook gewoon werk,’ ging hij verder. ‘Zegt u het maar.’

Gelukkig ging op dat moment de deur open en kwamen er twee vrouwen naar binnen. Ik stond op  liep naar de deur, deed hem open lachte heel vriendelijk naar hem en zei: ‘Ik weet zeker dat u snel iemand zal vinden, ik heb al een baan, goedenavond.’ Ik zag die twee vrouwen heel raar kijken, hij zag het ook en omdat ik bij de deur bleef staan liep hij naar me toe, gaf me een hand en zei: ‘Jammer dat u mijn aanbod afslaat, tot de volgende keer.’ Toen liep hij naar buiten.

Die twee vrouwen keken heel raar, daarom heb ik maar gezegd dat hij op zoek was naar iemand die bij hem thuis de wc kwam schoonmaken. Of ze me geloofden weet ik niet, maar dat maakte me niks uit. Ik was blij dat ik hem kwijt was. Gelukkig heb ik hem daarna niet meer gezien.